Szczytniak (554 m n.p.m.) jest najwyższym wzgórzem Pasma Jeleniowskiego, będącego częścią Jeleniowskiego Parku Krajobrazowego. Na północnym stoku znajduje się utworzony w roku 1994 rezerwat przyrody "Szczytniak". Na terenie o powierzchni 6,16 hektara ochroną objęto w nim fragmenty pierwotnej puszczy bukowo-jodłowej otaczające odsłonięcia górnokambryjskich piaskowców kwarcytowych, gołoborze. Gołoborze czyli teren „goły od boru” jest przykładem mechanicznego procesu wietrzenia skał, a zwłaszcza zamarzania wody w szczelinach skalnych, co powoduje ich rozsadzanie. Miało to miejsce w okresie zimnego klimatu epoki lodowcowej w czasie częstych wahań temperatury w pobliżu zera stopni Celsjusza. Aktualnie możemy zaobserwować intensywny proces zarastania tego gołoborza. Na południowym zboczu Szczytniaka ma swoje źródła Koprzywianka, lewostronny dopływ Wisły.
W czasie powstania styczniowego przez lasy Pasma Jeleniowskiego przedzierały się oddziały Karola Kality ps. Rębajło, w czasie II wojny światowej stanowiły one kryjówkę dla oddziałów partyzanckich. W listopadzie 1943 roku w rejonie Szczytniaka odbyła się ostatnia koncentracja oddziałów partyzanckich zgrupowania AK „Ponury” pod dowództwem Jana Piwnika ps. Ponury. Na Szczytniaku stoi postawiony w roku 2012 krzyż upamiętniający mszę polową, która odbyła się 11 listopada 1943 roku, w 25 rocznice odzyskania niepodległości. Oprócz partyzantów Ponurego uczestniczył w niej inny znany świętokrzyski partyzant Antoni Heda ps. Szary wraz ze swoim oddziałem. Mszę poprzedziła defilada zebranych żołnierzy przed komendantem Ponurym. Podczas uroczystości Komendant wygłosił płomienne przemówienie, podnoszące wszystkich na duchu. Było ono prawdopodobnie ostatnim w Górach Świętokrzyskich (wkrótce po nim Ponury przeniósł się na ziemię nowogrodzką, gdzie zginął). Wprawdzie według ostatnich ustaleń Stowarzyszenia Pamięci „Ponury-Nurt” ze Starachowic msza odbyła się nie na Szczytniaku lecz na pobliskiej Górze Skoszyńskiej jednak zarówno Ponury jak i jego partyzanci na Szczytniaku na pewno wielokrotnie byli.
Szczytniak pełni ważną rolę w turystyce regionu. Przed laty był tu punkt początkowy czarnego szlaku turystycznego prowadzącego przez Chełmową Górę do Nowej Słupi. W roku 2016 szlak ten został przedłużony do Piórkowa, otrzymał też imię Jerzego Kapuścińskiego. Przez wierzchołek Szczytniaka prowadzi również czerwony szlak turystyczny, czyli Główny Szlak Świętokrzyski z Gołoszyc do Kuźniaków noszący imię Edmunda Massalskiego.
Rekomendowana trasa:
Trasy alternatywne:
- Piórków (kościół pw. św. Stanisława biskupa i męczennika) - Szczytniak (4.8km, 220m podejść), link do mapy: Piórków – Szczytniak | mapa-turystyczna.pl
- Paprocice - Jeleniowska - Szczytniak (7km, 390m podejść), link do mapy: Paprocice – Szczytniak | mapa-turystyczna.pl
- Witosławice OSP - Kaplica pw. Ducha Świętego - Witosławska - Szczytniak (4.5km, 275m podejść), link do mapy: Szczytniak | mapa-turystyczna.pl
Drogowskaz z nazwą szczytu i kodem QR znajduje się na wierzchołku Szczytniaka przy czerwonym szlaku turystycznym im. Edmunda Massalskiego (Główny Szlak Świętokrzyski), Kuźniaki - Gołoszyce oraz czarnym szlaku turystycznym im. Jerzego Kapuścińskiego, Nowa Słupia - Piórków.