Góra Zamkowa 360 m

Góra Zamkowa (360 m n.p.m.) jest najwyższym wzniesieniem Pasma Chęcińskiego rozciągającego się od doliny Wiernej Rzeki (Łososiny) na zachodzie po Górę Zamkową z ruinami średniowiecznego zamku w Chęcinach na wschodzie. Zbudowana jest z wapieni dewońskich, które od wieków były wydobywane na zachodniej i wschodniej stronie góry. Użyto ich między innymi do budowy zamku obronnego na szczycie góry. Na Zamkowej w przeszłości prowadzono również eksploatacje rud ołowiu. Wydobywana tu galena, czyli siarczek ołowiu zawierała też niewielkie ilości srebra.

Budowę zamku chęcińskiego rozpoczął prawdopodobnie biskup krakowski Jan Muskata na polecenie króla Polski i Czech Wacława II. Miało to miejsce na przełomie XIII/XIV wieku. Zbudowano wtedy górna część zamku z dwiema okrągłymi basztami. Podczas badań archeologicznych prowadzonych w roku 2013 odkryto pozostałości wieży, która może być najstarszym elementem zabudowy zamku. W roku 1305 po śmierci Wacława II zamek przejął książę Władysław Łokietek. W roku 1306 Władysław Łokietek darował zamek wraz z 11 przyległymi wsiami biskupowi Muskacie, akt nadania jest najstarszym pisemnym dokumentem, w którym mowa jest o zamku. Książę tym krokiem chciał sobie zjednać potężnego przeciwnika politycznego. Po roku wycofał się z darowizny i warownia wróciła w jego ręce. W czasach Władysława Łokietka warownia uchodziła za jedną z najbezpieczniejszych na ziemiach polskich. W roku 1318 arcybiskup Janisław, w obawie przed najazdem krzyżackim złożył na zamku skarbiec katedry gnieźnieńskiej. Zamek chęciński był też ważnym ośrodkiem życia politycznego, w latach 1331-33 król Władysław Łokietek zwoływał tu kilkukrotnie zjazdy przedstawicieli stanu rycerskiego i możnowładztwa ze wszystkich terenów ówczesnej Polski. Twierdza była też jednym z miejsc koncentracji wojsk polskich udających się na wojnę z Krzyżakami, której apogeum stanowiła bitwa pod Płowcami z 27 września 1331 roku. W czasach Kazimierza Wielkiego dokonano rozbudowy zamku. Podwyższono wówczas dwie górne baszty o ceglane kondygnacje. Dolną część, z kwadratowa basztą wzniesiono dopiero około roku 1476. W czasach króla Władysława Jagiełły twierdza pełniła też funkcję więzienia stanu. Swoją karę odbywał tu m.in. Andrzej Garbaty, jego przyrodni brat, a zarazem zacięty wróg oraz Jan Hińcza z Rogowa, oskarżony o romans z jego czwartą żoną Sońką Holszańską. Po bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku przetrzymywano na zamku znaczniejszych jeńców krzyżackich, więziony był też, wzięty do niewoli w bitwie pod Koronowem, Michał von Küchmeister, późniejszy wielki mistrz krzyżacki w latach 1414-22. W XVI wieku zamek zasłynął jako rezydencja królowej Bony, która po śmierci króla Zygmunta Starego gromadziła tu swoje skarby. Jak głosi legenda wywiozła je z Chęcin do Italii na kilkunastu wozach zaprzężonych w konie. Pech chciał, że musiały one przejechać po drewnianym moście na Nidzie, który załamał się pod ich ciężarem. Część z nich bezpowrotnie utonęła w nurtach rzeki. Duch królowej pojawia się na zamku i poszukuje swoich skarbów. Mimo zniszczeń w czasie rokoszu Zebrzydowskiego w roku 1607, potopu szwedzkiego w połowie XVII wieku i wojny północnej w roku 1707 budowla przetrwała do III Polski. Nieco wcześniej bo w roku 1787 po raz ostatni zagrzmiały działa zamkowe, na powitanie powracającego z Krakowa do Warszawy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Po III rozbiorze Polski zamek zaczął popadać w ruinę. Mury zamkowe bardzo ucierpiały na skutek działalności miejscowej ludności, pozyskującej stąd materiał na budulec oraz od ostrzału artyleryjskiego w czasie I wojny światowej. Dziś jako zabezpieczona, trwała ruina udostępniona jest do zwiedzania. Warto wspiąć się na tarasy widokowe na szczytach dwu baszt, skąd rozpościerają się wspaniałe panoramy.

Przez Górę Zamkową przebiegają szlaki turystyczne: żółty im. Juliusza Brauna z Chęcin do Wiernej Rzeki oraz zielony z Chęcin do Daleszyc. Na dolnym rynku w Chęcinach swój początek mają również szlaki: niebieski im. Edmunda Padechowicza z Chęcin do Łagowa i czerwony im. Sylwestra Kowalczeskiego z Chęcin do Kielc.

Rekomendowana trasa:

Drogowskaz z nazwą szczytu i kodem QR znajduje się na wierzchołku Góry Zamkowej, przy wschodniej bramie prowadzącej na chęciński zamek.